كه‌سێك نه‌ناسریت له دار الكفر حوكمی داره‌كه وه‌ر ئه‌گرێت
یه‌كه‌م : قورئان حوكم ده‌دات به‌سه‌ر داره‌كه‌دا و مه‌بستی خه‌لكه‌كه‌یتی
أولا :القرآن يطلق الإيمان والكفر على الدار والمراد أهلها
قال تعالى: (فَلَوْلاَ كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَآ إِيمَانُهَا إِلاّ قَوْمَ يُونُسَ لَمّآ آمَنُواْ كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الخِزْيِ فِي الْحَيَاةَ الدّنْيَا وَمَتّعْنَاهُمْ إِلَىَ حِينٍ) [سورة يونس - الآية 98]خودا ئیمانی دایه پال داره‌كه (مه‌نطیقه)كه و مه‌بستی پی خه‌لكه‌كه‌یه
واته : جا ده‌بوایه خه‌ڵکی ئه‌و شارو شارۆچکانه‌ی هه‌ڕه‌شه‌یان لێکرابوو باوه‌ڕیان بهێنایه و باوه‌ڕه‌که‌یان سوود به‌خش بوایه بۆیان، به‌ڵام باوه‌ڕی هیچ کامیان سوودی پێنه‌گه‌یاندن جگه له قه‌ومی یونس (علیه السلام) نه‌بێت کاتێک که باوه‌ڕیان هێنا سزای سه‌رشۆڕیمان له ژیانی دنیادا له‌سه‌ر هه‌ڵگرتن و تا ماوه‌یه‌ک له نازو نیعمه‌ت به‌هره‌وه‌رمان کردن.
وقال تعالى: (وَضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مّطْمَئِنّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَداً مّن كُلّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللّهِ فَأَذَاقَهَا اللّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ) [سورة: النحل - الأية: 112] خودا كوفری دایه پال داره‌كه (مه‌نطیقه)كه و مه‌بستی پی خه‌لكه‌كه‌یه
واته : خوا نموونه‌ی هێناوه‌ته‌وه (به دانیشتوانی) شارێك که ژیانیان به هێمنی و ئاسووده‌یی ده‌برده سه‌ر، له هه‌موو لایه‌که‌وه ڕزق و ڕۆزی جۆراو جۆریان بۆ ده‌هات (به‌ڵام له جیاتی سوپاسگوزاریی) ناشوکرو قه‌درنه‌زانی نازو نیعمه‌ته‌کانی خوا بوون، ئینجا خوای گه‌وره پۆشاکی برسێتی و ترسی کرده کاڵای باڵایان و تاڵاوی نه‌داریی و ترسی پێ چه‌شتن له سه‌ر ئه‌نجامی ئه‌و ئیش و کاره (ناپوخت و ناڕێکانه‌دا) که ده‌یانکرده پیشه‌ی خۆیان.
دووه‌م : سزای جه‌ماعیی
عن النبي صلي الله عليه وسلم أنه قال ("يغزو هذا البيت جيش من الناس فبينما هم ببيداء من الارض إذ خسف بهم" فقيل يا رسول الله وفيهم المكره فقال "يبعثون على نياتهم")(متفق عليه)
خودا ئه‌و جه‌یشه‌ی له‌ناو برد كه‌خۆی مه‌بستی بوو
فالله تعالى أهلك الجيش الذى أراد أن ينتهك حرماته المكره فيهم وغيره المكره مع قدرته على التمييز بينهم مع أنه يبعثهم على نياتهم فكيف يجب على المؤمنين المجاهدين أن يميزوا بين المكره وغيره وهم لا يعلمون ذلك (مجموع الفتاوى)
2ـ روى أن زَيْنَبَ بِنْتَ جَحْشٍ قالت (يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَهْلِكُ وَفِينَا الصَّالِحُونَ قَالَ « نَعَمْ إِذَا كَثُرَ الْخَبَثُ » (رواه الشيخان)
(قَالَ اِبْن الْعَرَبِيّ : فِيهِ الْبَيَان بِأَنَّ الْخَيِّر يَهْلِك بِهَلَاكِ الشِّرِّير ....ثُمَّ يُحْشَر كُلّ أَحَد عَلَى نِيَّته. (فتح البارى)
3ـ قال تعالى: (وَاتّقُواْ فِتْنَةً لاّ تُصِيبَنّ الّذِينَ ظَلَمُواْ مِنكُمْ خَآصّةً وَاعْلَمُوَاْ أَنّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ) [سورة الأنفال - الأية:25]
واته : هه‌روه‌ها خۆتان بپارێزن له به‌ڵایه‌ک تووشی ئه‌وانه‌تان نابێت به‌تایبه‌ت که سته‌میان کردوه (به‌ڵکو هه‌مووان ده‌گرێته‌وه)، بشزانن که به‌ڕاستی خوا تۆڵه‌ی زۆر به زه‌بره.
(خودا حه‌زه‌ر ده‌دات ئیمان داران { فِتْنَةً } أي: توشی تاقی بونه‌وه‌یان ده‌كات ،
يعم بها المسيء وغيره، لا يخص بها أهل المعاصي ولا من باشر الذنب، بل يعمهما، حيث لم تدفع وترفع) (تفسير ابن كثير)
وه ئه‌گه‌ر خودا عوبه‌ی گشتی بینرته خواره‌وه بۆ سه‌ر خه‌لكی به چاك و خراپیانه‌وه له‌كاتیك فه‌ساد زیادبوو
له‌كاتیك خودا خۆی ئه‌توانی جیایان بكاته‌وه ،
ئه‌وه زۆر ئه‌ولاتره عقوبه بینرته خوار و هه‌موو خه‌لك یه‌ك حوكم وه‌ر بگرن له‌سه‌ر ئه‌و كوفر و شیركه
سیهه‌م : له‌ریی عیلمی قواعیدی فقهیی
ئه‌م باسه ناكه‌ینه‌وه كوردی به‌عه‌ربی هه‌ر دای ده‌ینن ، چونكه باسه‌كه عیلمییه هه‌مووكه‌س لی حالی نابیت ئه‌وه‌ی له‌و عیلمه شاره‌زای هه‌بیت تی ده‌گات بۆچیه
وهذه ثلاث قواعد فقهية مشهورة عند الفقهاء منتزعة من استقراء واسع وعميق لنصوص الشرع وعلله
1ـ التابع تابع 2ـ " يثبت تبعا مالا يثبت استقلالا ً" 3ـ "أن الحكم للأغلب و أما النادر فلا حكم له"
اقتضت حكمة الله أن تعطى الأشياء التابعة حكم المتبوعة والأشياء القليلة حكم الكثيرة إعمالا لأحكام الشارع وتيسيرا على الخلق فالماء الكثير لا تؤثر فيه النجاسة القليلة، والطفل تبع لأبويه ،والأشخاص تبع للدار فكيف لنا اليوم أن نتوقف فى الحكم على الناس بالكفر عامة لاحتمال أن يكون فيهم قلة مستضعفة مستخفية بإيمانها ،فنتوقف فى تكفير ألف ألف أظهروا انتشر فيه الكفر لاحتمال أن يكون فيهم فرد واحد من أهل التوحيد ؟ فما هذا إلا ورع بارد مخالف للقواعد العامة فى الشريعة
چواره‌م: خه‌لك له‌سه‌ر دینیی مه‌لیكه‌كه‌یه‌تی
خودا سه‌رۆكی داناوه به‌هه‌لقولاوی قه‌ومه‌كه‌ی وه‌ك ئه‌ی بینن خودا باسی كردوه كه سه‌رۆك بۆته ری نیشه‌نده‌ری خه‌لكه‌كه (لو هدانا الله لهديناكم ) وه هه‌ندی جاریش بۆته گومراكه‌ری خه‌لكه‌كه (وأضل فرعون قومه وما هدى)
قال ابن حجر(لأن الناس على دين ملوكهم فمن حاد من الأئمة عن الحال مال وامال)(فتح البارى)
وقال عبد الله بن المبارك : وهل افسد الدين ألا الملوك . وأحبار سوء ورهبانها .
ولذا كان رسول الله صلي الله عليه وسلم يراسل الملوك ككسرى وقيصر ويدعوهم إلى الإسلام ويحملهم وزر رعيتهم إذا أبوا،ولو علم الله فى الرعية صلاحا لأبدلها بصالحين
قال تعالى: (وَكَذَلِكَ نُوَلّي بَعْضَ الظّالِمِينَ بَعْضاً بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ) [سورة الأنعام - الآية 129]
واته : هه‌ر به‌و شێوه‌یه‌ش سته‌مکاران ده‌که‌ینه پشتیوان و خۆشه‌ویست و هاوکاری یه‌کتر، به‌هۆی ئه‌و کارو کرده‌وانه‌ی که ده‌یانکرد.
وه حاكمه‌كانی ولاتانی ئیمه :
هه‌ر خۆیان نه‌بوته‌ته سه‌به‌بی كوفره‌كانیان به‌لكو خه‌لكه‌كه خۆی یارده‌ده‌ریت و جاسوسی بۆ ئه‌كات و راپه‌رینی بۆ ئه‌كات و هه‌ول ئه‌دات بۆ سه‌رخستنی ئه‌و و داوای ئه‌و ئه‌كات
وه سه‌رۆك شه‌رعیان بۆ دائه‌نیت و خه‌لكه‌كه‌ش قبولیه‌تی و ئه‌ی كه‌ن به‌خوا به‌سه‌ر خۆیانه‌وه تحاكمی به‌سه‌ره‌وه ئه‌كه‌ن و ئه‌چنه لایان و یاسا سه‌روه‌ر ئه‌كه‌ن و پالپشتی لی ئه‌كه‌ن و ریزی لی ئه‌گرن به‌لكو خۆشیان بۆیان ته‌نفیز ئه‌كه‌ن
ئه‌مه هه‌ر سه‌رۆك به‌شدار نییه له‌م كوفره به‌لكو هه‌مویان به‌یه‌كه‌وه بونته طاغوت و پالپشتی له‌و كوفره ئه‌كه‌ن بۆ داژه‌تی دینی خودا
په‌یوه‌ندی دار به‌سه‌ر خه‌ڵكه‌كه‌وه وپه‌یوه‌ست بونی حوكمیان
يقول ابن مفلح الحنبلى (فكل دار غلب عليها أحكام المسلمين فدار الإسلام وإن غلب عليها أحكام الكفار فدار الكفر ولا دار لغيرهما) (الآداب الشرعية)
واته : هه‌موو داریك ئه‌گه‌ر ئه‌حكامی موسلمان زال بوو ئه‌وه دار الاسلامه ، وه ئه‌گه‌ر ئه‌حكامی كوفر زال بوو ئه‌وه دار الكفره
جگه له‌م دوو داره هیچی تر نییه
ئه‌سل وایه / نیشته‌جی بوانی خه‌لكانی دار الكفر : حوكمیان به‌سه‌ردا ده‌ریت به كافریتتیی
وه حوكم دان به‌سه‌ر خه‌لكی عامی دار الاسلام به : موسلمانی
وه‌ك ئه‌م دارانه‌ی لای خۆمان به‌پی چه‌وانه‌ی ئه‌و كه‌سانه‌ی ده‌لین دار الكفری طارء
دار الكفری طارء : بریته له‌و جیگه‌ی كه رۆژیك له‌رۆژان فتح كراوه‌و دوای ماوه‌یه‌ك كوفر زال بۆته‌وه به‌سه‌ری دا و داگیری كردوه
ئه‌و زه‌منی گرتنی داره‌كه داره‌كه پی ئه‌وتری دار الكفری طارء خه‌لكه‌ی حوكم به‌سه‌ریان نادریت به وه‌ی كه‌كافرن هه‌تا ماوه‌یه‌ك
ئه‌وماوه‌یه ده‌گه‌ریته‌وه بۆ خه‌لكه‌كه
ئه‌گه‌ر خه‌لكه‌كه ئیسلامی بیر چوه و چوه پال ئه‌و كوفره‌و ته‌وحیدی خۆیان پشت گوی خست ئه‌وه له طارء ده‌ر ئه‌چیت و پی ئه‌وتری دال الكفر
ئه‌گه‌ر به‌ره به‌ره موسلمانی كه‌م بوه نه‌یان توانی زال ببنه‌وه و به‌په‌نهانی بن ئه‌وه طارءه ئه‌ویش تاماوه‌یه‌ك له‌دوای ئه‌و پی ئه‌لینه‌وه دار الكفر و خه‌لك به‌عام كافر ئه‌كریت هه‌تا ئه‌وكه‌سه خۆی توحیدی خۆی ئاشكرا ئه‌كات
به‌پی چه‌وانه‌ی مه‌زهه‌بی خه‌واریج : كه‌ده‌لین ئه‌وه‌ی له‌دار الكفر بیت كافره
واته به‌تاوانی كه‌بیره خه‌لك كافر ئه‌كه‌ن و ئه‌لین مانه‌وه له‌دار الكفر كافر بونه ئه‌وانه‌ی به‌ئیمه ده‌لین خه‌واریج باتۆزی له‌باسه‌كه حالی بن و بزانن ئیمه ده‌لین چی ئه‌وسا حوكم بده‌ن
ئیمه ده‌لین خه‌لكان له‌دار الكفر حوكم ده‌ریت به‌سه‌ریان به‌وه‌ی كه كافرن هه‌تا ئه‌وكه‌سه‌ی ئه‌ی ناسیت یان ته‌وحیدی خۆی ئاشكرا ئه‌كات
ئه‌وسا تۆمامه‌له‌ی موسلمانی له‌گه‌ل ئه‌كه‌ی ئه‌گه‌ر رۆژیك له‌رۆژان بۆشت هه‌لكه‌وت و دار الاسلام هه‌بوو واجبه له‌سه‌ر هیجره‌ت بكه‌ی
یه‌كه‌م : قورئان حوكم ده‌دات به‌سه‌ر داره‌كه‌دا و مه‌بستی خه‌لكه‌كه‌یتی
أولا :القرآن يطلق الإيمان والكفر على الدار والمراد أهلها
قال تعالى: (فَلَوْلاَ كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَآ إِيمَانُهَا إِلاّ قَوْمَ يُونُسَ لَمّآ آمَنُواْ كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الخِزْيِ فِي الْحَيَاةَ الدّنْيَا وَمَتّعْنَاهُمْ إِلَىَ حِينٍ) [سورة يونس - الآية 98]خودا ئیمانی دایه پال داره‌كه (مه‌نطیقه)كه و مه‌بستی پی خه‌لكه‌كه‌یه
واته : جا ده‌بوایه خه‌ڵکی ئه‌و شارو شارۆچکانه‌ی هه‌ڕه‌شه‌یان لێکرابوو باوه‌ڕیان بهێنایه و باوه‌ڕه‌که‌یان سوود به‌خش بوایه بۆیان، به‌ڵام باوه‌ڕی هیچ کامیان سوودی پێنه‌گه‌یاندن جگه له قه‌ومی یونس (علیه السلام) نه‌بێت کاتێک که باوه‌ڕیان هێنا سزای سه‌رشۆڕیمان له ژیانی دنیادا له‌سه‌ر هه‌ڵگرتن و تا ماوه‌یه‌ک له نازو نیعمه‌ت به‌هره‌وه‌رمان کردن.
وقال تعالى: (وَضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مّطْمَئِنّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَداً مّن كُلّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللّهِ فَأَذَاقَهَا اللّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ) [سورة: النحل - الأية: 112] خودا كوفری دایه پال داره‌كه (مه‌نطیقه)كه و مه‌بستی پی خه‌لكه‌كه‌یه
واته : خوا نموونه‌ی هێناوه‌ته‌وه (به دانیشتوانی) شارێك که ژیانیان به هێمنی و ئاسووده‌یی ده‌برده سه‌ر، له هه‌موو لایه‌که‌وه ڕزق و ڕۆزی جۆراو جۆریان بۆ ده‌هات (به‌ڵام له جیاتی سوپاسگوزاریی) ناشوکرو قه‌درنه‌زانی نازو نیعمه‌ته‌کانی خوا بوون، ئینجا خوای گه‌وره پۆشاکی برسێتی و ترسی کرده کاڵای باڵایان و تاڵاوی نه‌داریی و ترسی پێ چه‌شتن له سه‌ر ئه‌نجامی ئه‌و ئیش و کاره (ناپوخت و ناڕێکانه‌دا) که ده‌یانکرده پیشه‌ی خۆیان.
دووه‌م : سزای جه‌ماعیی
عن النبي صلي الله عليه وسلم أنه قال ("يغزو هذا البيت جيش من الناس فبينما هم ببيداء من الارض إذ خسف بهم" فقيل يا رسول الله وفيهم المكره فقال "يبعثون على نياتهم")(متفق عليه)
خودا ئه‌و جه‌یشه‌ی له‌ناو برد كه‌خۆی مه‌بستی بوو
فالله تعالى أهلك الجيش الذى أراد أن ينتهك حرماته المكره فيهم وغيره المكره مع قدرته على التمييز بينهم مع أنه يبعثهم على نياتهم فكيف يجب على المؤمنين المجاهدين أن يميزوا بين المكره وغيره وهم لا يعلمون ذلك (مجموع الفتاوى)
2ـ روى أن زَيْنَبَ بِنْتَ جَحْشٍ قالت (يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَهْلِكُ وَفِينَا الصَّالِحُونَ قَالَ « نَعَمْ إِذَا كَثُرَ الْخَبَثُ » (رواه الشيخان)
(قَالَ اِبْن الْعَرَبِيّ : فِيهِ الْبَيَان بِأَنَّ الْخَيِّر يَهْلِك بِهَلَاكِ الشِّرِّير ....ثُمَّ يُحْشَر كُلّ أَحَد عَلَى نِيَّته. (فتح البارى)
3ـ قال تعالى: (وَاتّقُواْ فِتْنَةً لاّ تُصِيبَنّ الّذِينَ ظَلَمُواْ مِنكُمْ خَآصّةً وَاعْلَمُوَاْ أَنّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ) [سورة الأنفال - الأية:25]
واته : هه‌روه‌ها خۆتان بپارێزن له به‌ڵایه‌ک تووشی ئه‌وانه‌تان نابێت به‌تایبه‌ت که سته‌میان کردوه (به‌ڵکو هه‌مووان ده‌گرێته‌وه)، بشزانن که به‌ڕاستی خوا تۆڵه‌ی زۆر به زه‌بره.
(خودا حه‌زه‌ر ده‌دات ئیمان داران { فِتْنَةً } أي: توشی تاقی بونه‌وه‌یان ده‌كات ،
يعم بها المسيء وغيره، لا يخص بها أهل المعاصي ولا من باشر الذنب، بل يعمهما، حيث لم تدفع وترفع) (تفسير ابن كثير)
وه ئه‌گه‌ر خودا عوبه‌ی گشتی بینرته خواره‌وه بۆ سه‌ر خه‌لكی به چاك و خراپیانه‌وه له‌كاتیك فه‌ساد زیادبوو
له‌كاتیك خودا خۆی ئه‌توانی جیایان بكاته‌وه ،
ئه‌وه زۆر ئه‌ولاتره عقوبه بینرته خوار و هه‌موو خه‌لك یه‌ك حوكم وه‌ر بگرن له‌سه‌ر ئه‌و كوفر و شیركه
سیهه‌م : له‌ریی عیلمی قواعیدی فقهیی
ئه‌م باسه ناكه‌ینه‌وه كوردی به‌عه‌ربی هه‌ر دای ده‌ینن ، چونكه باسه‌كه عیلمییه هه‌مووكه‌س لی حالی نابیت ئه‌وه‌ی له‌و عیلمه شاره‌زای هه‌بیت تی ده‌گات بۆچیه
وهذه ثلاث قواعد فقهية مشهورة عند الفقهاء منتزعة من استقراء واسع وعميق لنصوص الشرع وعلله
1ـ التابع تابع 2ـ " يثبت تبعا مالا يثبت استقلالا ً" 3ـ "أن الحكم للأغلب و أما النادر فلا حكم له"
اقتضت حكمة الله أن تعطى الأشياء التابعة حكم المتبوعة والأشياء القليلة حكم الكثيرة إعمالا لأحكام الشارع وتيسيرا على الخلق فالماء الكثير لا تؤثر فيه النجاسة القليلة، والطفل تبع لأبويه ،والأشخاص تبع للدار فكيف لنا اليوم أن نتوقف فى الحكم على الناس بالكفر عامة لاحتمال أن يكون فيهم قلة مستضعفة مستخفية بإيمانها ،فنتوقف فى تكفير ألف ألف أظهروا انتشر فيه الكفر لاحتمال أن يكون فيهم فرد واحد من أهل التوحيد ؟ فما هذا إلا ورع بارد مخالف للقواعد العامة فى الشريعة
چواره‌م: خه‌لك له‌سه‌ر دینیی مه‌لیكه‌كه‌یه‌تی
خودا سه‌رۆكی داناوه به‌هه‌لقولاوی قه‌ومه‌كه‌ی وه‌ك ئه‌ی بینن خودا باسی كردوه كه سه‌رۆك بۆته ری نیشه‌نده‌ری خه‌لكه‌كه (لو هدانا الله لهديناكم ) وه هه‌ندی جاریش بۆته گومراكه‌ری خه‌لكه‌كه (وأضل فرعون قومه وما هدى)
قال ابن حجر(لأن الناس على دين ملوكهم فمن حاد من الأئمة عن الحال مال وامال)(فتح البارى)
وقال عبد الله بن المبارك : وهل افسد الدين ألا الملوك . وأحبار سوء ورهبانها .
ولذا كان رسول الله صلي الله عليه وسلم يراسل الملوك ككسرى وقيصر ويدعوهم إلى الإسلام ويحملهم وزر رعيتهم إذا أبوا،ولو علم الله فى الرعية صلاحا لأبدلها بصالحين
قال تعالى: (وَكَذَلِكَ نُوَلّي بَعْضَ الظّالِمِينَ بَعْضاً بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ) [سورة الأنعام - الآية 129]
واته : هه‌ر به‌و شێوه‌یه‌ش سته‌مکاران ده‌که‌ینه پشتیوان و خۆشه‌ویست و هاوکاری یه‌کتر، به‌هۆی ئه‌و کارو کرده‌وانه‌ی که ده‌یانکرد.
وه حاكمه‌كانی ولاتانی ئیمه :
هه‌ر خۆیان نه‌بوته‌ته سه‌به‌بی كوفره‌كانیان به‌لكو خه‌لكه‌كه خۆی یارده‌ده‌ریت و جاسوسی بۆ ئه‌كات و راپه‌رینی بۆ ئه‌كات و هه‌ول ئه‌دات بۆ سه‌رخستنی ئه‌و و داوای ئه‌و ئه‌كات
وه سه‌رۆك شه‌رعیان بۆ دائه‌نیت و خه‌لكه‌كه‌ش قبولیه‌تی و ئه‌ی كه‌ن به‌خوا به‌سه‌ر خۆیانه‌وه تحاكمی به‌سه‌ره‌وه ئه‌كه‌ن و ئه‌چنه لایان و یاسا سه‌روه‌ر ئه‌كه‌ن و پالپشتی لی ئه‌كه‌ن و ریزی لی ئه‌گرن به‌لكو خۆشیان بۆیان ته‌نفیز ئه‌كه‌ن
ئه‌مه هه‌ر سه‌رۆك به‌شدار نییه له‌م كوفره به‌لكو هه‌مویان به‌یه‌كه‌وه بونته طاغوت و پالپشتی له‌و كوفره ئه‌كه‌ن بۆ داژه‌تی دینی خودا
په‌یوه‌ندی دار به‌سه‌ر خه‌ڵكه‌كه‌وه وپه‌یوه‌ست بونی حوكمیان
يقول ابن مفلح الحنبلى (فكل دار غلب عليها أحكام المسلمين فدار الإسلام وإن غلب عليها أحكام الكفار فدار الكفر ولا دار لغيرهما) (الآداب الشرعية)
واته : هه‌موو داریك ئه‌گه‌ر ئه‌حكامی موسلمان زال بوو ئه‌وه دار الاسلامه ، وه ئه‌گه‌ر ئه‌حكامی كوفر زال بوو ئه‌وه دار الكفره
جگه له‌م دوو داره هیچی تر نییه
ئه‌سل وایه / نیشته‌جی بوانی خه‌لكانی دار الكفر : حوكمیان به‌سه‌ردا ده‌ریت به كافریتتیی
وه حوكم دان به‌سه‌ر خه‌لكی عامی دار الاسلام به : موسلمانی
وه‌ك ئه‌م دارانه‌ی لای خۆمان به‌پی چه‌وانه‌ی ئه‌و كه‌سانه‌ی ده‌لین دار الكفری طارء
دار الكفری طارء : بریته له‌و جیگه‌ی كه رۆژیك له‌رۆژان فتح كراوه‌و دوای ماوه‌یه‌ك كوفر زال بۆته‌وه به‌سه‌ری دا و داگیری كردوه
ئه‌و زه‌منی گرتنی داره‌كه داره‌كه پی ئه‌وتری دار الكفری طارء خه‌لكه‌ی حوكم به‌سه‌ریان نادریت به وه‌ی كه‌كافرن هه‌تا ماوه‌یه‌ك
ئه‌وماوه‌یه ده‌گه‌ریته‌وه بۆ خه‌لكه‌كه
ئه‌گه‌ر خه‌لكه‌كه ئیسلامی بیر چوه و چوه پال ئه‌و كوفره‌و ته‌وحیدی خۆیان پشت گوی خست ئه‌وه له طارء ده‌ر ئه‌چیت و پی ئه‌وتری دال الكفر
ئه‌گه‌ر به‌ره به‌ره موسلمانی كه‌م بوه نه‌یان توانی زال ببنه‌وه و به‌په‌نهانی بن ئه‌وه طارءه ئه‌ویش تاماوه‌یه‌ك له‌دوای ئه‌و پی ئه‌لینه‌وه دار الكفر و خه‌لك به‌عام كافر ئه‌كریت هه‌تا ئه‌وكه‌سه خۆی توحیدی خۆی ئاشكرا ئه‌كات
به‌پی چه‌وانه‌ی مه‌زهه‌بی خه‌واریج : كه‌ده‌لین ئه‌وه‌ی له‌دار الكفر بیت كافره
واته به‌تاوانی كه‌بیره خه‌لك كافر ئه‌كه‌ن و ئه‌لین مانه‌وه له‌دار الكفر كافر بونه ئه‌وانه‌ی به‌ئیمه ده‌لین خه‌واریج باتۆزی له‌باسه‌كه حالی بن و بزانن ئیمه ده‌لین چی ئه‌وسا حوكم بده‌ن
ئیمه ده‌لین خه‌لكان له‌دار الكفر حوكم ده‌ریت به‌سه‌ریان به‌وه‌ی كه كافرن هه‌تا ئه‌وكه‌سه‌ی ئه‌ی ناسیت یان ته‌وحیدی خۆی ئاشكرا ئه‌كات
ئه‌وسا تۆمامه‌له‌ی موسلمانی له‌گه‌ل ئه‌كه‌ی ئه‌گه‌ر رۆژیك له‌رۆژان بۆشت هه‌لكه‌وت و دار الاسلام هه‌بوو واجبه له‌سه‌ر هیجره‌ت بكه‌ی
Post A Comment: